Spójrz- powiedział siadając na klifie- Stąd wszystkich widać.
Spojrzałam w dół i po chwili dostrzegłam prawie całą sforę.
-Fajnie. -odpowiedziałam po krótkiej chwili ciszy.
Niesamowite... nigdy nie oglądałam czegoś podobnego. To uczucie jest wręcz nie do opisania.
Spojrzałam ukradkiem na Teriablle i uśmiechnęłam się pod nosem.
-A więc Pan Straszny, nie jest wcale taki zły. -powiedziałam kpiącym tonem wygrywając go z zamyślenia.
Pies najwyraźniej był zdenerwowany. Nie spodobało mu się to co powiedziałam, ale o to chodziło.
-Ty...- zaczął gburowatym tonem
-Twoje imię jest trochę za długie. -nie pozwoliłam mu dokończyć- Będę Ci mówić... Teri! -zawołałam z uśmiechem.
<Teriablle, albo raczej Teri?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz